Chloride-induced acidosis (CIA): investigating chloride to improve the safety of salt substitution

Onderzoeken hoe kaliumchloride een verzuring van het bloed veroorzaakt en of kaliumbicarbonaat een beter alternatief voor zoutvervanging is.

Success Accelerator grant.

Het is bekend dat zout (natriumchloride) hoge bloeddruk en nierschade kan veroorzaken. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van zoutvervangers waarbij 25% natriumchloride wordt vervangen door kaliumchloride (bijvoorbeeld “LoSalt”). Kaliumzout heeft bloeddrukverlagende en mogelijk nierbeschermende effecten. Daarom zijn onderzoekers de landelijke kaliumstudie gestart (www.kaliumstudie.nl). In deze studie onderzoeken zij in patiënten met chronische nierschade wat het effect is van kaliumzout op de nierfunctie en de kaliumspiegel in het bloed. In de eerste resultaten zagen de onderzoekers iets nieuws: kaliumchloride leidt tot verzuring van het bloed. Dit is een belangrijke bevinding omdat verzuring van het bloed ook tot nierschade kan leiden. Dit betekent dat de gunstige effecten van kalium verminderd zouden kunnen worden door de ongunstige effecten van chloride. Dit roept de vraag op of chloride wel een geschikt mineraal is in zoutvervangers. In dit project bestuderen de onderzoekers waarom chloride dit effect heeft en gaan zij op zoek naar betere zoutvervangers.

Hypothese: Chloride veroorzaakt een verzuring van het bloed en vermindert daardoor de gunstige werking van zoutvervanging.

Het werkplan bestaat uit drie onderdelen. Deel 1 bestaat uit uitgebreide zuur-base metingen in 200 beschikbare monsters uit de kaliumstudie. Hiermee wordt het eerste inzicht verkregen hoe chloride verzuring veroorzaakt. Deel 2 wordt uitgevoerd in het laboratorium en heeft als doel om op het niveau van de nierbuisjes te onderzoeken hoe chloride tot verzuring leidt. Hierbij worden metingen verricht in vrijgeprepareerde nierbuisjes – een unieke techniek die beschikbaar is via samenwerking met een Franse onderzoeksgroep. Daarnaast worden metingen verricht in een proefdiermodel voor chronische nierschade waarin ook nieuwe medicijnen worden getest die transport van chloride-bicarbonaat in de nier remmen (beschikbaar via samenwerking onderzoeksgroep Verenigde Staten). De verwachting is dat de remming van dit chloride-bicarbonaat transport verzuring van het bloed kan tegengaan en daarnaast wellicht ook bloeddrukverlagende effecten heeft . Tenslotte wordt in deel 3 aan 30 toekomstige deelnemers in de kaliumstudie gevraagd of ze bereid zijn na twee weken kaliumchloride door te gaan met twee weken kaliumbicarbonaat. Zo wordt onderzocht of kaliumbicarbonaat een betere zoutvervanger is dan kaliumchloride.

identificatie, validatie in modelsystemen, klinisch, menselijk materiaal, dieronderzoek, chronische nierschade, zout, kaliumchloride, kaliumbicarbonaat, zoutvervangers, dieetaanpassingen