Ron Gansevoort - arts - onderzoeker

Al snel zag hij het belang van vroege opsporing en preventie. Helemaal voorkomen is natuurlijk het beste, maar ook als je er vroeg bij bent kun je de schade beperkt houden. Daarmee geef je mensen echt een beter leven en houd je de kosten voor de zorg en onze maatschappij in de hand.

“En juist die vroege opsporing is lastig”, zegt Ron. “Als je pijn op de borst hebt, dan weet je wel dat je naar een cardioloog moet. Als je kortademig bent, dan weet je dat je naar een longarts moet. Maar wanneer moet je naar een nierarts? Nierschade veroorzaakt weinig specifieke eigen klachten of symptomen. Tot het te laat is! Pas als de nierfunctie onder de 30 procent zakt, kunnen mensen aspecifieke klachten krijgen als moeheid, jeuk en afvallen. Dan kun je helaas weinig meer doen. Dat is jammer, want tegenwoordig kun je met het aanpassen van je manier van leven en met nieuwe medicijnen heel veel doen om erger te voorkomen.”
De oplossing ligt volgens Ron onder andere in meer bewustwording. Het belang van gezonde nieren en de gevolgen van nierschade moeten bekender worden bij een groot publiek. Mensen moeten in de toekomst niet alleen weten wat hun bloeddruk en hun cholesterol is, maar ook wat hun nierfunctie is en of zij eiwit in de urine verliezen. Juist daarom is het werk van de Nierstichting zo ontzettend belangrijk. De Nierstichting doet aan voorlichting, financiert onderzoek en lobbyt voor meer aandacht. “Dat is echt essentieel anders dan in andere landen waar geen Nierstichting is. Hierdoor loopt Nederland voorop”, weet Ron.

Wie ben je? Ron Gansevoort (59) uit Groningen.
Wat doe je? Ik ben hoogleraar interne geneeskunde, werkzaam in het Universitair Medisch Centrum Groningen.
Waar strijd je voor? Ik strijd er voor om het aantal nierpatiënten in Nederland en wereldwijd te verminderen.

Bevolkingsonderzoek kan levens redden
Ron pleit ervoor om nierschade als een ziekte te gaan zien, net als diabetes of COPD. Ron: “Het helpt om gewoon te benoemen dat het een ziekte is. In het Engels hebben we het over ‘chronic kidney disease’. In het Nederlands vertalen we dat naar ‘chronische nierschade’. Dat klinkt beduidend minder erg, terwijl het een zeer ernstige aandoening is. Dus wat mij betreft hebben we het voortaan over nierziekte in plaats van nierschade.”
Ook zoekt hij de verbinding met andere vakgebieden, want nierschade heeft bijvoorbeeld ook grote invloed op hart- en vaatziekten. Ten slotte strijdt Ron voor een bevolkingsonderzoek naar nierschade en hart- en vaatziekten. “Met bevolkingsonderzoeken wordt nu vooral kanker vroeg opgespoord, waardoor levens gered worden”, legt hij uit. “Het verlies van levensjaren is bij nierschade vergelijkbaar als bij darmkanker. Waarom doen we dan voor nierschade geen bevolkingsonderzoek? Juist bij nierschade is dat een goede manier om patiënten op tijd op te sporen, omdat het zo weinig duidelijke symptomen heeft. Dat kan makkelijk via het inleveren van een buisje urine, waarin eiwitverlies wordt gemeten. Door vroeg te starten met behandeling, kunnen we het aantal mensen dat met ernstige nierschade te maken krijgt, terugdringen. Uiteindelijk kan dit nierfalen voorkomen, waardoor minder mensen afhankelijk worden van dialyse of een niertransplantatie nodig hebben.”

Lees waarom deze mensen ook strijden tegen tegen toenemende nierschade.