Paul Omta - collectant

“Onze zoon Merlijn is geboren met een aangeboren nierafwijking, namelijk dysplastische nieren. Dit betekent dat de nieren niet goed zijn aangelegd. We kwamen daarachter toen we ‘toch maar’ naar de huisarts gingen omdat hij zo suf was.

De huisarts dacht niet dat het ernstig was, maar verwees ons ‘toch maar’ door naar het ziekenhuis. Daar bleek het dus goed mis. Ze zeiden dat we geen dag later hadden moeten komen. Gelukkig deed Merlijn het lange tijd goed op de medicatie en hoefde hij niet aan de dialyse. Op z’n vierde kreeg hij van zijn moeder een donornier. Ik had de mijne ook graag gegeven, maar die van zijn moeder was net iets kleiner. Nu doet hij het gelukkig goed en leeft het leven van een gewone jongen.”

Wie ben je? Paul Omta (51) uit Apeldoorn.
Wat doe je? Ik ben zzp’er (interim-, verander- en projectmanager). En ik collecteer voor de Nierstichting.
Waar strijd je voor? Ik strijd voor onderzoek, onderzoek en nog meer onderzoek.

“Merlijn wil niet anders behandeld worden dan zijn vrienden.”

Het verhaal van Paul vertelt hoeveel we dankzij de medische zorg 15 jaar geleden al konden doen voor kinderen met een nierziekte. En nu kan er alweer veel meer. Zelfs baby’s kunnen een niertransplantatie krijgen. Helaas zijn we er nog niet. Paul: “Merlijn staat nog steeds onder strikte controle van het ziekenhuis en heeft soms moeilijke periodes. Bovendien gaat een donornier meestal niet een leven lang mee. Een nier van een overleden donor gaat zo’n 10 à 15 jaar mee en een nier van een donor die bij leven een nier doneert zo’n 25 jaar.”
Dus strijdt Paul voor meer onderzoek. Onderzoek voor een betere behandeling van mensen met nierschade en onderzoek voor manieren om het leven van deze mensen aangenamer te maken. Met als uiteindelijk doel een kunstnier die ‘gewoon’ getransplanteerd kan worden in het lichaam. “Daarvoor ga ik elke keer weer op pad met de collectebus”, zegt Paul.

Er is nog heel veel werk te doen
Merlijn voelt zich meestal prima en wil dan ook niet anders behandeld worden dan andere kinderen. “Hij is ook veel langer geworden dan ze hadden verwacht”, vertelt Paul. “Hij zou maar 1 meter 50 worden, maar is nu al 1 meter 80. Zonder groeihormonen! Hij neemt gelukkig ook trouw zijn medicijnen. Hoewel we hem daarvoor in de pubertijd wel wat meer achter de broek moesten zitten. Hij is nu 16 en ik gun hem het mooiste leven dat er is. Ik hoop echt dat die implanteerbare kunstnier er komt. Er is nog veel werk te doen, maar het kan. Want dat maakt het voor mensen als Merlijn een stuk gemakkelijker.”

Ja, ik strijd ook mee tegen toenemende nierschade

Je kunt betalen via een automatische incasso of ideal

Lees waarom deze mensen ook strijden tegen tegen toenemende nierschade.