Meer duidelijkheid over rol van SGLT2-remmers bij hartfalen onder nierpatiënten

Hartfalen is de belangrijkste oorzaak van hartziekte en overlijden bij mensen met ernstig nierfalen, maar ook van moeheid, kortademigheid en ziekenhuisopnames. Er is nog veel onduidelijk over het ontstaan van hartfalen bij deze patiënten en er is tot nu toe ook geen goede behandeling voor hartfalen voor ze. Momenteel wordt in de Renal Lifecycle Trial onderzocht of de SGLT2-remmer dapagliflozine hier verandering in kan brengen. In de studie worden deelnemers gedurende enkele jaren behandeld met dapagliflozine óf met placebo, een nepmedicijn, zodat beide groepen vergeleken kunnen worden.

In een deelproject van de Renal Lifecycle Trial onderzoekt nefroloog Lily Jakulj van Amsterdam UMC en Dianet Amsterdam nu welk effect dapagliflozine heeft op het beschermen van de hartfunctie bij mensen met ernstig nierfalen. ‘We willen bovendien graag weten of vroege effecten van dapagliflozine op het hart ook iets zeggen over de effecten op de langere termijn. Dat zoeken we uit door de hartfunctie te meten bij 100 patiënten die behandeld worden met peritoneale dialyse – ook wel buikdialyse - en meedoen aan de Renal Lifecycle Trial.’

Tijdens de behandeling met de studiemedicatie (dapagliflozine of placebo) wordt de hartfunctie gemeten op verschillende momenten met echo’s én met MRI-scans van het hart. Door beide typen metingen naast elkaar te leggen, hopen de onderzoekers inzicht te krijgen in hoe hartfalen zich ontwikkelt bij ernstig nierfalen en in de manier waarop SGLT2-remmers dit hartfalen kunnen verminderen.

MRI
Ook willen Jakulj en haar collega’s uitzoeken of echocardiografie een even goede maat is als MRI om de ontwikkeling van hartfalen te voorspellen. ‘MRI wordt beschouwd als de gouden standaard om hartfalen vast te stellen, maar deze methode is duur en maar beperkt beschikbaar. Echocardiografie is veel goedkoper en makkelijker toegankelijk. Als dit ook een goede maat blijkt voor hartfalen, dan kan nog sneller en simpeler worden vastgesteld welke patiënten met ernstig nierfalen het hoogste risico op hartfalen hebben en welke patiënten (het meest) gebaat zijn bij behandeling met SGLT2-remmers.’

‘Er zijn nog steeds veel behandelingen voor hart- en vaatziekten waarvan we niet weten of die werken bij mensen met ernstig nierfalen. Ook zijn medicijnen die beschermen tegen hart-en vaatziekten in de algehele bevolking niet altijd werkzaam gebleken bij mensen met ernstig nierfalen. Juist daarom is deze studie zo belangrijk. Ik hoop dat we zullen vinden dat SGLT2-remmers inderdaad zorgen voor minder ziekenhuisopnames en sterfte ten gevolge van deze aandoeningen en dat we met echo’s van het hart kunnen vaststellen welke patiënten hier (het meest) bij gebaat zijn’, aldus Jakulj.