Meer aandacht en onderzoek nodig naar oorzaken en behandeling van vermoeidheid

Er moet meer gebeuren om (ernstige) vermoeidheidsklachten aan te pakken. Dat blijkt uit een kennissynthese die is uitgevoerd door de Maastricht University, in opdracht van de Samenwerkende Gezondheidsfondsen (SGF) en ZonMw. De Nierstichting was een van de opdrachtgevers van het onderzoek. Naar schatting kampen miljoenen Nederlanders in meerdere of mindere mate met vermoeidheid. Tot nu toe is er geen effectieve behandeling voorhanden.

Wat is er aan de hand?
Ongeveer 9 miljoen mensen in Nederland hebben één of meer chronische ziekten. Een deel van deze groep krijgt (in meerdere of mindere mate) te maken met vermoeidheidsklachten. Deze klachten hebben niet alleen invloed op de individuele levens van mensen, maar ook op de maatschappij als geheel. Vermoeidheid is bijvoorbeeld de oorzaak van een hoger ziekteverzuim en een grotere zorgvraag.

Kennis bundelen
Ondanks dat het veel mensen treft is er nog veel onduidelijk over vermoeidheid. Zo weten we nog niet wat de klachten veroorzaakt of hoe ze het best behandeld kunnen worden. Daarom hebben de SGF en ZonMw besloten om alle beschikbare kennis over vermoeidheid bij elkaar te laten brengen in een kennissynthese. Onderzoekers Martijn Spruit en Annemie Schols van de Maastricht University kregen opdracht om de kennissynthese uit te voeren.

Belangrijkste conclusies

Chronisch zieken hebben meer kans op vermoeidheidsklachten
Mensen met één of meerdere chronische ziekten hebben vaker last van vermoeidheidsklachten dan mensen zonder chronische ziekte. Iemand die chronisch ziek is heeft 50 tot 60 procent kans op vermoeidheidsklachten; bij gezonde mensen is dat 10 tot 15 procent. Bij wie meer dan één chronische ziekte heeft neemt de kans op het hebben van (ernstige) vermoeidheid alleen maar toe. Het hebben van één of meer chronische ziekten speelt dus een grote rol bij het hebben van vermoeidheidsklachten.

Toch is er geen sprake van een een-op-een relatie tussen vermoeidheid en chronische ziekten, vertelt onderzoeker Martijn Spruit. ‘Niet alle personen met een chronische ziekte hebben vermoeidheidsklachten en niet iedereen met vermoeidheid is chronisch ziek.’

Vermoeidheid is een ziekte-overstijgend symptoom
Verder blijkt uit de synthese dat vermoeidheid voorkomt bij verschillende chronische ziekten. Ook is er geen – of slechts een beperkt – verband tussen de ernst van de vermoeidheid en de ernst van de aandoening. Dit suggereert dat ernstige vermoeidheid een ziekte-overstijgend symptoom is.
Onderzoeker Annemie Schols: ‘Uit de kennissynthese blijkt dat factoren zoals geslacht, roken, aanwezigheid van angst- of depressieve stoornis, pijn, een hogere BMI en hogere scores voor neurotische persoonlijkheidskenmerken verband houden met de aanwezigheid van ernstige vermoeidheid. Dit pleit voor een ziekte-overstijgende behandeling van ernstige vermoeidheid.’

De oorzaken en behandeling van vermoeidheid zijn nog onvoldoende onderzocht
Het aantal onderzoeken naar de oorzaken van vermoeidheid bij chronische ziekten is beperkt. Dit geldt ook voor onderzoek naar de effectiviteit van interventies die vermoeidheid kunnen verminderen. Hierdoor is het moeilijk om een effectieve behandeling in te zetten die niet alleen de symptomen, maar ook de oorzaak van de klachten aanpakt.

Vermoeidheidsklachten worden niet genoeg besproken met de zorgverlener
Ondanks dat naar schatting miljoenen Nederlanders last hebben van vermoeidheid, wordt het onderwerp nog lang niet altijd besproken in de behandelkamer. Uit een enquête onder patiënten blijkt dat in 50 procent van de gevallen nooit, zelden of af en toe met een behandelend arts wordt gesproken over vermoeidheid.

Aanbevelingen: meer bewustwording, handvatten en onderzoek nodig
In de kennissynthese worden aanbevelingen gedaan die moeten helpen om de situatie van patiënten te verbeteren. Dit zijn de vier belangrijkste:
1. De diagnose en behandeling van vermoeidheid bij chronische ziekten moet hoger op de agenda van zorg, beleid en wetenschap komen te staan.
2. Vermoeidheidsklachten moeten vaker worden besproken in de behandelkamer. Patiënten en zorgverleners kunnen hier al mee starten.
3. Het onderwerp ‘vermoeidheid’ moet worden opgenomen in toekomstige medische en paramedische richtlijnen. Ook moet het thema een plek krijgen in individuele zorgplannen.
4. Er moet een groots opgezet, landelijk, interdisciplinair onderzoeksprogramma komen, gericht op de onderliggende oorzaken en behandeling van (ernstige) vermoeidheid bij chronisch zieken. Hierin moet een ziekte-overstijgende aanpak centraal staan.

Bekijk de animatievideo over de kennissynthese.