'Ik sta elk jaar stil bij mijn niertransplantatie'

Nieuw leven na transplantatie
Na 5 maanden was er een nier voor haar beschikbaar. “Die dag zal ik nooit vergeten.” Er was een nier beschikbaar van een jonge tiener uit Duitsland, die bij een ongeval om het leven was gekomen. In het Sophia Kinderziekenhuis werd eerst gekeken of Janine fit genoeg was. “De dag duurde aan de ene kant heel lang, maar ook heel kort. ‘s Avonds vond de transplantatie plaats. Mijn moeder vertelde dat ze gelijk het nieuws kreeg dat de nier al werkte terwijl ik nog behandeld werd. Het was een groot succes.”
Na de transplantatie begint een nieuw leven voor Janine. “Ik had vanaf dat moment volledige vrijheid omdat ik alles weer kon doen. Want ik had zoveel meer energie. Ik kon weer zelf naar school fietsen, rennen, meedoen met gym. Dat is een totale verandering, zeker als je zo jong bent.”

Dankbaar
Janine staat er nu, ruim 22 jaar later, nog steeds vaak bij stil. “Ik ben de ouders van mijn orgaandonor vanuit de grond van mijn hart dankbaar. Hoe bijzonder het is dat ze mij een nieuw leven hebben kunnen geven, ondanks dat het leven van hun kind is gestopt. Ik ben heel blij dat ze op zo’n moment die keuze hebben durven maken.”
Als twaalfjarige vond ze het best een gek idee dat er een nier van een ander in haar lichaam kwam. “Ik heb op een gegeven moment besloten: nu is dit orgaan gewoon van mij. Ik sta elk jaar op 18 mei stil bij mijn niertransplantatie. Want op een gegeven moment leef je gewoon je leven. Ik heb geleerd om dankbaar te zijn voor wat allemaal kan.”

Leven doorgeven
Als Janine er over nadenkt hoe haar leven eruit had gezien als ze geen donornier had ontvangen, wordt ze emotioneel. “De beperkingen die ik dan had gehad en hoe ziek ik was geweest. Dat raakt me wel echt. Als je ziek bent heb je maar één wens en dat is beter worden.” Ze koestert haar gezondheid daarom meer. “Vaak zie je dat als we gezond zijn, we allemaal dingen willen, verwachten en verlangen. Maar ook snel kunnen klagen. Dan beseffen we eigenlijk helemaal niet hoe het is om zo ziek te zijn.”
De impact van orgaandonatie is groot. Voor de gever, of de naasten van de gever, is het bijzonder om leven door te geven. De ontvanger van een donornier is hier levenslang dankbaar voor. Zo ook Janine. “Het wordt echt wel onderschat wat een donornier voor iemand op de wachtlijst betekent.”

Hoe voer je een gesprek over orgaandonatie
Het gesprek aangaan over orgaandonatie kan best moeilijk zijn. Welke tips heeft zij voor het voeren van een gesprek over orgaandonatie? “Ik maak het altijd heel toegankelijk. Hoe zwaarder je het maakt, hoe moeilijker het is om erover te praten. Want hoe fijn is het als je van elkaar weet wat iemands keuze is.” Ze vraagt vaak aan mensen om daar bij stil te staan. Door haar verhaal te delen ontstaan er waardevolle gesprekken. “Ik heb meegemaakt dat mensen die geen orgaandonor willen zijn, naar aanleiding van mijn verhaal daar toch nog eens over gingen nadenken.”

Praat erover met je naasten
Janine vindt het belangrijk dat mensen praten over hun keuze over orgaandonatie. “Want als iemand plotseling komt te overlijden, is het voor de nabestaanden duidelijk wat de ander gewild zou hebben.”
Als je er op deze manier naar kijkt, zegt Janine, is het misschien wel makkelijker om het gesprek over orgaandonatie te starten. Zelf heeft ze hier ook ervaring mee. “Mijn oom is plotseling overleden. Toen dachten wij: wat zou hij eigenlijk willen?” Bij haar oom was het niet meer mogelijk om organen te doneren. Maar dit was voor haar wel een aanleiding om het gesprek aan te gaan. “Ik heb tegen mijn moeder en vader gezegd dat het misschien handig is dat we bespreken wat we gaan doen als ze er niet meer zijn.”