Het eerste wat opvalt bij de interview afspraak met John is het vrolijke geblaf van twee labradoodles. John blijkt zeer bereid een inkijkje te geven in zijn leven achter de columns: ‘Marike liet mij altijd haar columns lezen voordat zij in Wisselwerking werden gepubliceerd.
Wat ze schreef, leverde geen verrassingen op. Bovendien mag de waarheid gezegd worden.’ De column met daarboven de kop ‘Van Mantelzorger naar partner’ maakte op John de meeste indruk. Marike beschrijft daarin hoeveel moeite het haar kost om na de transplantatie het mantelzorgen los te laten.
‘Wat kost me dat een moeite. Zeker in de eerste weken, waarin ik zelf nog in de eerste fase van mijn herstel zit, houd ik nog steeds vast aan het uitoefenen van controle: neemt John zijn medicijnen wel op tijd, drinkt hij wel genoeg? Nog voordat hij kan uitspreken dat hij iets zou willen drinken, sta ik al in de houding om dat voor hem in te schenken.’
Ook wanneer Marike voldoende hersteld is van de operatie en weer aan het werk gaat, blijft ze John controleren. ‘Ze wilde weten of ik (de door haar klaargezette) medicijnen wel had ingenomen, genoeg had bewogen en of ik wel of niet lopend boodschappen was gaan doen.
Op een gegeven moment gaf ik aan dat ik goed voor mezelf kan zorgen en zelf het huishouden kan doen. Uiteraard wel op mijn eigen manier! Achteraf gezien was dat een belangrijk omslagmoment.’
‘Denk niet: die ander is ziek, dat kan ik niet bespreken’
