De verpleegkundige gaat vandaag voorstellen aan de dokter dat ik naar huis mag. Het gaat ook echt wel beter:
al mijn buikspieren lijken weer mee te doen
ik kan al weer meer in een 90 graden hoek zitten
ik kan al gewoon weer douchen en lopen
we gaan kijken of we de paracetamol naar 3x daags kunnen brengen
Maar ik ben uiteraard nog niet hersteld. Net de UWV brief ingevuld dat ik denk tot 3 maanden weg te zijn.
toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik de wereld wel weer even te heroveren, maar na het lopen naar het restaurant doen mijn schouders nog best zeer (van compenseren denk ik)
Net ook even met maatschappelijk werk gepraat. Mijn uitdaging wordt niet te snel teveel. Ik ga even vragen of ik met de fysio kan praten over een opbouw. De maatschappelijk werk dame zei de eerste tijd niet meer dan een kilo, maar daar zat ik dan al overheen met mijn dienblad gisteren ;-)
Kortom, hopelijk gaan mijn volgende blogjes over voorspoedig herstel.
