Onlangs was het precies tien maanden geleden dat onze operaties plaatsvonden. Inmiddels zijn we er klaar mee. Klaar met wachten na aanvankelijk uitstel van die operaties als gevolg van corona.
Klaar met ziek zijn, klaar met genezen. En dat heeft tijd nodig gehad. Soms dachten we dat we nooit een punt zouden kunnen zetten achter dit hele traject. De regelmatige controles waarvoor John steeds naar het ziekenhuis moest, gaven spanning, maar pakten altijd goed uit.
John hoeft inmiddels niet meer daarvoor naar het transplantatieziekenhuis en gaat naar zijn oude, vertrouwde regiozieken- huis. Voor ons een signaal dat we richting afronding van zijn behandeling gaan.
Begrijp me niet verkeerd, onder controle blijft John zijn leven lang. En ja, een donornier kan er een keer mee ophouden. Maar dat speelt nu niet, dus kunnen we zeggen: voor nu is het klaar. John voelt zich geen patiënt meer. Tegelijk is hij zich ervan bewust dat het belangrijk blijft zijn medicijnen niet te vergeten, zijn dieet te volgen en voldoende te bewegen.
