Vandaag waren Indy's laatste zwemwedstrijden. We konden rustig ontbijten, want we hoefden gelukkig niet zo vroeg aanwezig te zijn.
Dag 6: Een wereldrecord!
Rond half twaalf stapten we op de fiets richting het zwemcomplex. Daar kleedde Indy zich om en om 13.00 uur zat ze al gespannen in de callroom, de zenuwen duidelijk aanwezig.
Om 13.17 uur begon de 50 meter rugcrawl. Bij het startsein schoot Indy weg – het leek zelfs een fractie te vroeg, maar ze werd niet afgekeurd. En wát een race… ze knalde door het water en iedereen stond versteld. Ze won gewoon goud! 🥇
Alsof dat nog niet genoeg was, zwom ze ook nog eens een wereldrecord voor transplantatiezwemmers. Het oude record stond op 1.30,33, maar Indy tikte aan op 1.05,58. Ongelooflijk snel!
Na een half uurtje herstellen moest ze alweer terug het water in voor de 25 meter schoolslag. Ook die deed ze superknap: een verdiende tweede plaats 🧡. We konden niet trotser zijn!
’s Avonds hebben we gezellig pizza gegeten en afscheid genomen van opa en oma, die morgen vroeg weer naar huis gaan. Daarna zijn wij met de medailles naar het Holland House gegaan om daar een feestje te vieren. 🎉
Morgen staat de allerlaatste wedstrijd op het programma: om 17.45 uur de 50 meter sprint op de atletiekbaan.
