Ik heb gemerkt dat mede-nierpatiënten herkenning en erkenning halen uit de verhalen die ik deel. Het doet mij veel om al jullie berichten te krijgen, waarvoor dank. Zelf kon ik die verhalen niet vinden toen ik er zo ontzettend veel behoefte aan had.
Ook merk ik dat er mensen afhaken zodra onderwerpen minder positief zijn. Nadat ik op Instagram bijvoorbeeld (weer) een foto deel van een ziekenhuisbezoek kost dat me eigenlijk altijd wel twee of drie volgers. Of ik dat erg vind? Nee. Jammer? Ja, dat wel.
In mijn hoofd denkt de ontvolger dan ongeveer dit: ‘Ja meid, we weten nu wel dat je vaak naar het ziekenhuis moet’. Nou, ik kan je vertellen, ik vind het ook maar niks al die narigheid die soms komt kijken bij het hebben van nierproblemen. Maar daarom ben ik wel kampioen in ‘omdenken’ geworden.
