Niet 'storen'?

Sinds de coronapandemie vallen mij de verschillen tussen patiënten meer op, als het gaat om contact zoeken met hun zorgverlener. Door alle communicatie over COVID-19, via Wisselwerking, nieuwsbrieven van het ziekenhuis en tijdens een bezoek aan de poli, lijken alle nierpatiënten ervan doordrongen geraakt dat COVID-19 hun gezondheid en zelfs hun leven kan bedreigen. En dus is het belangrijk bij klachten te testen en te bellen.

De één doet dat meteen, een ander kijkt het aan. Zo waren er onlangs, tijdens één van mijn diensten, diverse patiënten die inderdaad belden zodra ze hun testuitslag hadden. Ook al was het 22.00 uur ’s avonds en waren de klachten mild. Medisch gezien had het belletje misschien tot de volgende ochtend kunnen wachten. Maar je zal maar patiënt zijn en moeten leven met de onzekerheid van alle risico’s. Dan maar liever even contact opnemen. 

Aan de andere kant was daar meneer Van Hulst. Hij belde op maandagochtend, om 11 uur. Een dag later had ik een poli-afspraak met hem staan. Meneer belde met het secretariaat om te vertellen dat die afspraak niet door kon gaan: hij had corona. Ik belde hem terug om te vragen hoe het met hem ging, en afspraken te maken over aanpassing van zijn afweerremmende medicijnen.

‘Gaat goed hoor, dokter. Ik heb die klachten nu vijf dagen en ik ben vier dagen geleden al getest. Maar ik heb zo weinig klachten, daar wilde ik u niet voor storen.’ Gelukkig liep dit goed af, maar dat had natuurlijk anders kunnen zijn.

Als patiënt krijg je niet alleen met je ziekte te maken, maar ook met allerlei gevoelens en onzekerheden. Hoe vind je daar een weg in? Wat mij betreft hoeven patiënten nooit te denken dat zij onnodig bellen. Ik zeg altijd: ‘Liever vaak bellen dan één keer te weinig.’ En je hoeft je als patiënt ook nooit schuldig te voelen over tijd die je van je zorgverlener vraagt - ook niet als achteraf misschien blijkt dat een consult niet nodig was.

Het is mijn werk, en dat van andere zorgverleners, om jou als patiënt te helpen: het bepreken van je zorgen of onzekerheden over klachten en COVID-testuitslagen valt daar ook onder. En het is ook onze taak om na te te gaan of extra onderzoek nodig is. Als patiënt heb je al genoeg op je bord om mee om te gaan: met de ziekte zelf, de gevolgen voor het dagelijks leven en de onzekerheid die soms alles kan omgeven.

 

De namen van de patiënten in deze column zijn verzonnen vanwege privacyredenen.