Na twee jaar quarantaine en super voorzichtig doen, raakten leuke man en ik toch besmet met corona. Vooral ik kreeg het flink te pakken. Best eng, want ik had hevige keelpijn en was bang dat er benauwdheid op zou volgen. Het ziekenhuis gaf telefonisch aan dat ik een saturatiemeter kan lenen die met een app wordt verbonden, zodat artsen mijn ziekteverloop vanuit het ziekenhuis in de gaten kunnen houden.
Gelukkig bleek dat uiteindelijk niet nodig, want mijn herstel zette langzaam in. Er volgde geen ziekenhuisopname en geen vervelende nasleep, eerder een positieve. Want ik heb nu wellicht antistoffen aangemaakt. Na ruim twee jaar hoop ik daarom mijn sociale leven weer te kunnen oppakken.
Ik hoef (voorlopig) niet meer als een schichtig dier te leven. ‘Gewone’ zaken als naar de supermarkt gaan, ergens lunchen, mijn kleindochter knuffelen, zakelijke contacten bezoeken: het kan allemaal weer. Heerlijk, ik geniet overal van. Zelfs een bezoekje aan de supermarkt is nu een klein feestje, wie had dat ooit gedacht. Ook plannen leuke man en ik een zomerfeest om onze verjaardagen uitgebreid te vieren met alle mensen die we zo gemist hebben. We kijken er enorm naar uit.
