Leanne leeft met één nier. Drie jaar geleden schonk ze haar andere nier aan een onbekende. Een zwaar besluit? Voor Leanne niet. Het voelde als logisch. “Ik zag de ellende van nierziekten om me heen. Als je gezond bent, en je kunt helpen – waarom zou je het dan níét doen?”
‘Geen twijfel over nierdonatie’
Nieren - de rode draad door mijn leven
Al op de middelbare school werd Leanne geconfronteerd met de impact van ernstige nierschade. Een goede vriendin zat aan de dialyse. “Ik ging vaak mee, gewoon voor de gezelligheid,” vertelt ze. “Maar ik zag ook: dialyse is slopend. Het neemt je leven over – fysiek en mentaal.”
Ook thuis kreeg ze te maken met nierziekten. Haar vader bleek maar één nier te hebben – een mononier. Haar moeder had last van schrompelnieren – steeds kleiner wordende nieren. Dat maakte indruk. “Als je nierfunctie faalt, verandert alles. Zonder werkende nieren kun je niet leven.”
Waarom zou ik wachten?
De cirkel was rond toen een vriend van Leanne een nier van zijn zus kreeg via een transplantatie. “Ik zag direct hoe groot de impact van een nieuwe nier kan zijn – hij kreeg zijn leven terug.”
Toen Leanne op tv een vrouw hoorde vertellen over haar niertransplantatie, was het alsof alles samenkwam. “Ik dacht: dit kan ik ook. Ik ben gezond, ik heb geen kinderen. Waarom zou ik wachten?”
Ze verdiepte zich in het doneren van een nier. En meldde zich aan bij een ziekenhuis dat gespecialiseerd is in transplantaties. “De medische molen begon te draaien. Alles wordt gecontroleerd. Je gezondheid, je nieren, je mentale gesteldheid. Dat gaf me vertrouwen – ze laten je dit alleen doen als je het aankunt.”
Twijfel? Geen seconde
Leanne doneerde haar nier anoniem. Ze kent haar ontvanger nog altijd niet. “Veel mensen denken dat je een match moet zijn met een familielid of vriend. Dat is niet zo – ik wilde gewoon helpen. Aan wie, dat maakte me niet uit. Iemand kreeg een nieuwe kans op leven. Dat was voor mij genoeg.”
Als je gezond bent, en je kunt helpen – waarom zou je het dan níét doen?
Na de transplantatie ontving Leanne via het ziekenhuis een kaartje van de ontvanger. “Dat raakte me diep. Het kaartje hangt nu ingelijst bij mij thuis. Als ik het lees, weet ik precies waarom ik dit deed: mijn nier heeft een leven gered.”
Je merkt er helemaal niks van
Binnen een paar maanden voelde ze zich weer helemaal zichzelf. “Ik voel geen verschil. Ik slik geen medicijnen, volg geen dieet en voel me net zo gezond als voor de operatie.”
“Dat je prima kunt leven met één nier, zag ik natuurlijk bij mijn vader – die pas op late leeftijd ontdekte dat hij een mononier had. De overgebleven nier neemt het werk gewoon over. Je merkt er niks van.”
Het mooiste wat ik ooit heb gedaan
Leanne’s boodschap is duidelijk. “Als je gezond bent, 18 jaar of ouder, en twee werkende nieren hebt, kun je doneren. De kosten? Die worden vergoed.”
Ze begrijpt dat mensen het spannend vinden. “Een vriendin vroeg: waarom laat je in een gezond lichaam snijden? Maar weet je – ik heb een litteken, en dat litteken vertelt een prachtig verhaal. Het is het mooiste wat ik ooit heb gedaan. En als ik het opnieuw kon doen, deed ik het zó weer.”
Versnel onderzoek naar niertransplantaties
Samen zetten we geen punt, maar een komma voor nierpatiënten.