‘Ik wilde mijn gezondheid delen met een ander’

Aanmelden voor anonieme donatie

Edine had een vriendin met een donorhart, bij wie de nieren door zware medicatie veel schade hadden opgelopen. “Ik zei toen een beetje gekscherend: als jij ooit een nier nodig hebt, dan krijg je die van mij.” Toen haar vriendin door andere complicaties overleed, was het voor Edine duidelijk: haar gezonde nier mocht alsnog iemand helpen. “In mijn hoofd had ik hem toch allang aan haar gegeven.”

Dankbaar voor een gezond lichaam

Een belangrijke drijfveer om haar nier af te staan, was het besef hoe gezond ze zelf is. “Ik kan werken, intensief sporten, drie kinderen op de wereld zetten. Leven. Daarom dacht ik: ik kan één nier missen zodat iemand die ziek is ook weer kan leven.” Elke stap in het traject gaf haar een nieuwe bevestiging van haar gezondheid. “Ze meten en scannen van alles. Ik hoorde  steeds: je bent fit, je lichaam kan dit aan. Ook na de operatie was ik snel weer op de been. Drie maanden na de operatie liep ik al tien kilometer tijdens de marathon van Utrecht. Dat voelde heel goed.”

Geen verplichtingen of verwachtingen

Sommige mensen vinden het moeilijk voor te stellen dat je een nier aan een onbekende geeft in plaats van een familielid of geliefde. Maar Edine ziet juist voordelen. “Er zijn geen verplichtingen of verwachtingen. Van de chirurg hoorde ik dat mijn nier het gelijk goed deed. Via het ziekenhuis kreeg ik later een bedankkaartje van de ontvanger. Verder weet ik niets, dat vind ik fijn.” 

Voluit leven met één nier

Edine is er duidelijk over: als je gezond bent met twee werkende nieren, kan je er prima eentje doneren. Zou ze het als het kon opnieuw doen? “Zonder twijfel. Ik ben niet alleen dankbaar dat mijn lichaam dit kon, maar ook dat er nu ergens iemand rondloopt die dankzij mijn nier weer kan leven.”